Musje, mijn zusje
Kraai wil een jong van het Klein Duinvolk opeten maar wordt dwarsgezeten door Meeuw, die Kraai herinnert aan de eeuwenoude afspraak dat niemand een haar mag krenken van een lid van het Duinvolk. Meeuw zoekt samen met de andere vogels een oplossing. Het jong -een klein mannetje- wordt achtergelaten in een mussennest en er wordt hem op het hart gedrukt dat hij een koekoeksjong is. Het pasgeboren musje in het nest zoekt genegenheid bij het jong en noemt hem Kloes. Kloes en Musje nemen het voor elkaar op als broer en zus. Wanneer Kloes uit het mussennest gegooid wordt door de mussenouders springt Musje hem achterna. Kloes ontdekt dat hij geen vogel is maar weet niet wie of wat hij dan wel is. Musje vergezelt hem op zijn zoektocht, die niet zonder gevaren is. Uiteindelijk belanden de twee in een strandhuis waar ze de winter samen doorbrengen. Maar op een mooie lentedag loopt het slecht af met Musje. Kloes voelt zich verantwoordelijk voor haar dood en mist haar enorm. Hij rouwt en geraakt in een depressie. Meeuw kan dit niet langer aanzien en gaat op zoek naar het Duinvolk. Voordat Kloes terug naar zijn eigen volkje gaat, wil hij nog één taak volbrengen: hij wacht tot het eitje van Musje is uitgekomen… Selma Noort is een rasverteller. Met 'Musje, mijn zusje' zet ze een erg gevoelig en meeslepend verhaal neer. De verschillende vogels kregen zeer herkenbare karaktereigenschappen mee en werden levensecht neergezet. Je hoort het onbezorgde, dartele musje kwetteren en je ziet de bezorgde blik van Meeuw. Ook Kloes werd geloofwaardig uitgewerkt. Je herkent de twijfels waarmee hij worstelt, de identiteitsverwarring, de liefde die hij voor zijn mussenzusje voelt en het rouwproces waar hij zich doorheen spartelt. De fraaie zwart-wittekeningen luisteren het verhaal mooi op. Wel jammer dat de tekening op de kaft door iemand anders uitgewerkt is. Deze is veel minder mooi en sfeervol dan de gevoelige tekeningen in het boek.