Niek De Groot zit op school in De Bottel. Elke scholenwedstrijd wordt gewonnen door basisschool De Windmolen. Hun sporters zijn beter, hun muzikanten zingen beter, hun wiskundenerds zijn 'nerdiger'. Beide scholen zijn aartsvijanden, tenminste dat vindt Niek. Het komt er dus op aan om een wedstrijd te organiseren in iets waarin De Windmolen zwakker is. Dat Niek goed kan tekenen weten we al uit de vorige delen. In dit deel wordt hierop de nadruk gelegd. Niek mag zelfs een tekenclub oprichten. Er moeten nieuwe leden gevonden worden, ook meisjes, en zo sluit Bibi zich aan bij de club. Bibi valt best mee. En samen amuseren ze zich in de tekenclub. De verbazing is echter groot wanneer meester Romein zijn collega voorstelt. Ze toont enkele prachtige tekeningen van leerlingen van haar school: De Windmolen! De enige school die een grotere en betere tekenclub heeft dan zij! Wanneer hun school door waterschade dicht is, moeten ze zelfs les gaan volgen in de lokalen van de Windmolen. Niek blijft zoeken naar een manier om de school terug te pakken. Bibi zegt dat ze hun zwakke plek moeten kunnen vinden. Ook zij hebben immers een Achilleshiel. Niek De Groot begrijpt er niets van. Wat bedoelt Bibi? Wanneer ze een wedstrijd houden, het ultieme sneeuwduel, is iedereen benieuwd wie de overwinning deze keer zal behalen.
Zoals in de andere delen wordt ook hier het verhaal ondersteund door striptekeningen. Tekst en strips wisselen elkaar af. Het resultaat is erg druk maar op die manier leest het boek wel erg vlot en snel. De bedoeling is om kinderen die niet graag lezen aan te moedigen. De strips zijn een aanvulling op het verhaal. Het verhaal boeit wel iets meer dan bij de vorige delen. Er is nu ook een klein boekje aan toegevoegd waarin je zelf kan kladden. Aan het werk!