Dit is een liefdesverhaal over Kayla en Lainie die elkaar ontmoeten op zomerkamp. Kayla heeft totaal geen zin om naar het kamp te gaan, maar vanaf het moment dat ze Lainie ontmoet, ontstaat er een innige vriendschap. Een vriendschap die voor Kayla grenst aan verliefdheid. Lainie is brutaal, extravert en eigenwijs. Door, ook 's nachts, veel samen op te trekken leren ze elkaar door en door kennen en groeit er een unieke band die voor Kayla onverwoestbaar is. Wanneer Lainie verliefd wordt op Jackson, een even brutale zelfingenomen en extraverte jongen, staat de unieke band tussen de twee vriendinnen onder druk. Kayla kan door haar onvoorwaardelijke en ongelooflijke liefde voor Lainie de nieuwe relatie van Lainie kaderen en aanvaarden. Maar voor hoelang? Want de spanningen, leugens en misverstanden stapelen zich op. Tijdens de laatste week van het kamp, de meest emotionele week voor alle kampleden, wordt Jackson dood terug gevonden. Een natuurlijk dood of moord ?  

Het is een raadselachtig boek en beslaat een periode die start op 14 augustus en eindigt op 28 november. Het is een who done it-verhaal dat start met een nieuwsbericht waardoor je weet dat er een gerechtszaak is die een mogelijke moord onderzoekt. Vanaf dan is elk hoofdstuk een afwisseling van brieven van Kayla naar Lainie, sms-berichten, nieuwsberichten over het proces als internetposts over het gebeuren. Door de opbouw krijg je stil aan zicht op wat zich afgespeeld heeft op het zomerkamp, en vooral het relaas van Kayla kleurt die opbouw. Door haar 'niet-verzonden'-brieven aan Lainie die in voorhechtenis zit, krijg je een enorm uitgeschreven en overvloedig beschreven relaas van de unieke relatie van de twee, de onvoorwaardelijke vriendschap en de soms onbezonnen sfeer op het zomerkamp. De opbouw is strak en pas op het einde verneem je hoe, en vooral waarom, de vriend van Lainie aan zijn einde is gekomen. Er komen mooie teksten of pubergedachten in voor, zoals op pagina 232: "Verhalen zorgen ervoor dat we betrokken raken. Ze zorgen dat we ergens om geven...", of op pagina 263: "... Jij en hij waren het tegenovergestelde van jij en ik. We brachten altijd het beste in elkaar naar boven..."

De bladspiegel maakt dat het boek vlot leest. Ook de wisselende lay-out van tekst geschreven in Word en sms-berichten zorgt voor boeiende dynamiek. Het verhaal is soms langdradig. Vooral de brieven van Kayla zijn lang uitgeschreven, met steeds weerkerende elementen en veelvuldige herhalingen. Hierdoor verslapt de spanningsboog en verlies je op bepaalde momenten de kracht van het verhaal.