Een prentenboek over het leven van oma. Via bloemen, geuren en kleuren krijgt oma een standbeeld omdat ze heel veel betekent voor haar kleinkinderen. Ook haar levensloop met opa wordt uitgebeeld.

Een prentenboek met een oma als middelpunt die alleen maar bezongen wordt door haar kleinkinderen. Oma is meestal afgebeeld met bloemen om haar heen, met zoet gebak en haar twee kleinkinderen. Daarom ruikt ze ook zo lekker. Flora en haar broertje genieten elke zondag van hun bezoek aan oma en de verhalen over haar leven. De eenvoudige tekst vult de prenten aan en versterkt het gevoel van adoratie die haar omgeving voor haar voelt. Een nostalgisch verhaal dus, maar het ontroert weinig. Ook zijn de figuurtjes nogal raar getekend: oma en haar vriendinnen lijken soms op teletubbies.

 Dit verhaal doet een een beetje denken aan een suikerspin die je koopt op de kermis: te zoet en een beetje plakkerig.