Beer en Eekhoorn zijn beste vrienden en houden ervan om alles samen te doen. Maar dan breekt er plots een moment aan waarop ze elkaar dreigen te verliezen. Samen in een boom klimmen, heeft voor Eekhoorn een minder fijn gevolg dan voor Beer. Ook het samen vissen in de rivier, eten van stinkvissen of van de heuvel rollen, vindt Eekhoorn niet leuk. Wanneer Eekhoorn de activiteit mag kiezen, blijkt Beer niet zo enthousiast te zijn over de voorgestelde spelletjes. Het komt erop neer dat ze op zoek moeten naar wat ze beiden fijn vinden of misschien gewoon moeten accepteren dat ze echt wel verschillend zijn en daarom echt niet alles samen hoeven te doen.

Met dit eenvoudig verhaal wil de auteur aantonen hoe verschillend vrienden kunnen zijn. Met de laatste bladzijde benadrukt ze hoe belangrijk het is om over gevoelens te praten en biedt ze suggesties op dat vlak.

Om haar boodschap bij jonge kinderen te brengen, maakt Lorna Scorbie gebruik van fel gekleurde illustraties waarin ze de dieren als menselijke wezens voorstelt. Door de emoties en het contrast in de beleving sterk uit te vergroten, brengt ze een flinke dosis humor in het verhaal. Daardoor zorgt ze voor een grappig verhaal dat een opener kan zijn om over gevoelens te praten.