Nina kijkt absoluut niet uit naar de komst van haar babyzusje of -broertje, want baby’s zijn volgens haar saai, ze huilen en stinken. Nee, geef haar maar een konijntje. Konijn Maxi neemt Nina in haar droom op sleeptouw en laat haar kennismaken met de gezellige bende van al zijn broers en zussen, inclusief tien pasgeboren konijntjes. Wanneer haar vader Nina de volgende ochtend wakker maakt om naar de baby te komen kijken, is ze blij maar ook wel een beetje verbaasd dat het er maar eentje is.

Het uitgangspunt is herkenbaar: een kleuter die worstelt met zijn of haar gevoelens over een nakende geboorte. Dit boek kan zeker een uitnodiging zijn om daar met een kind in zo’n situatie over te praten en duidelijk te maken dat dit heel normaal is. Maar de uitwerking laat te wensen over. De tekst is afstandelijk en inspiratieloos: “Nina speelt met haar knuffels. Daar heb je mama. “Nina,” zegt ze. “Deze week wordt de baby geboren.” ”
Dat de konijnendroom de huiselijke gezelligheid van een groot gezin aangeeft, is duidelijk, maar of dit een kind helpt omgaan met zijn negatieve gevoelens tegenover de gezinsuitbreiding? De illustraties ogen fris, kleurrijk en duidelijk. Maar de verhoudingen, zeker in de konijnenwereld, zijn helemaal zoek.