Odysseus

Dit is een dun boekje uit de reeks Griekse mythen voor beginnende lezers. Dit deeltje gaat over Odysseus en de Trojaanse oorlog. Het boekje start met de vijf hoofdpersonages kort voor te stellen. Verstandige keuze om je in personages te beperken en er een korte beschrijving van te geven. Wie zich al eens waagde aan een van de oorspronkelijke klassiekers beseft dat de moeilijkheid van die verhalen zich zowel in het aantal personages als verhaalwendingen bevindt. Een harde kluif om aan te pakken. Het is dus zeker een nobel feit om iets van deze mythes voor jonge en onervaren lezers in een behapbaar boek te gieten. Het onderwerp boeit immers jong en oud. 

Misschien was het té nobel. Per pagina krijgen we een grote prent met een korte tekst. Een hoofdstuk, en dus verhaal, beslaat twee pagina’s. Het maakt die complexe verhaallijn in plaats van makkelijker juist moeilijker. In vijftien zinnen het hele verhaal van het paard van Troje vertellen: het is alsof je in een kermisattractie zit. In de ene zin wordt het paard gebouwd en in de volgende zin is de stad veroverd. Niet echt een verhaal dat je over je krijgt. En dus ook niet echt vlot of motiverend om te lezen. Het doet het oorspronkelijke verhaal weinig eer aan.

De auteur en illustrator koos er ook voor om kleine foto’s van de personages in de tekst te plaatsen als vervanging van hun naam. Vermoedelijk omdat het te moeilijk zou zijn? Ook dat werkt niet. De prenten zijn klein en niet direct herkenbaar. Zelfs een beginnende lezer kan eerder de geschreven naam herkennen dan het fotootje. 

De prenten maken nog een beetje goed: ze zijn kleurrijk en passen soms goed bij het verhaal. Spijtig genoeg wordt ook daar soms de bal misgeslagen. Zoals de hond, Argos. Die past misschien bij een weemoedige Disneyfilm, maar niet bij sterke mythische verhalen.