'Ogen van tijgers' is een toekomstroman. Het boek vormt een soort vervolg op 'Torenhoog en mijlen breed'. Maar ditmaal speelt het verhaal zich af op Aarde en niet op de planeet Venus. En er zit een ander personage in de hoofdrol. Jock Martijn, een kunstschilder, was vroeger planeetonderzoeker. Op aarde voelt hij zich gevangen in de door techniek overheerste wereld waarin alle natuur en zelfs het weer aan banden is gelegd en de meeste dieren zijn uitgestorven. Als Creatief Begeleider in het Centrum maakt hij kennis met de rebelse jongen Bart Doran die op Route Z een ongeluk veroorzaakte. Beiden zijn gefascineerd door katten, of zijn het tijgers? In elk geval komen ze in moeilijkheden en worden ze door belangrijke instanties in de gaten gehouden. Wanneer Edu Jansen samen met een team onderzoekers van Venus - of Afroi - terugkeert, wordt Jock met zijn verleden geconfronteerd. Het nieuws dat de onderzoekers meebrengen, maakt velen zenuwachtig. Want in de wouden op Venus is er leven en de Afroini communiceren via telepathie. Langzaam raakt Jock in een web verstrikt, waar hij met moeite uit kan ontsnappen, doordat hij ontdekt dat hij zelf ook gedachten kan lezen. Een selecte groep mensen bezit deze waardevolle eigenschap en uiteraard maakt dit de heersende instanties, die alles via robotten proberen te controleren, bang.
Als toekomstroman is dit boek ietwat achterhaald. Het verscheen voor het eerst begin jaren tachtig en in die tijd is ons futuristisch denken al heel wat veranderd. Met alomtegenwoordige draadloze multimedia en creditcards, kunnen we ons bij voorbeeld al niet meer voorstellen dat een robot de straat op moet om boodschappen te doen en als betaalmiddel een cheque gebruikt. En je hoeft je zetel niet meer uit om een gesprek met beeld te voeren. In de inleiding verwijst de auteur er zelf naar dat we ondertussen ook al weten dat er geen regenbogen zijn op Venus. Maar eerder dan een sciencefictionverhaal is dit een psychologische roman. Het verhaal is fascinerend omwille van de goede karaktertekening van de verschillende personages. Als lezer dring je als het ware in het wezen, zijn en denken van de figuren binnen. Het verhaal is vanuit verschillende standpunten geschreven en is in vijf grote delen opgesplitst. Er zijn enkele losse eindjes, zoals het conflict met Manski dat niet wordt opgelost. De beeldende taal, de gedachtenconversaties en de flarden weergegeven gesprekken maken dit een waardevol boek.