Oliva de octopus en Leander de beer voelen zich eenzaam. Op hetzelfde moment dat Leander er genoeg van heeft en naar het zuiden vertrekt op zoek naar een vriend, onderneemt Olivia haar zelfde zoektocht naar het zuiden. Zullen ze vinden waar ze naar op zoek zijn?

Dat dit boek iets speciaals is, merk je vanaf het eerste ogenblik. Het is een vrij groot formaat met een stevige kaft. Maar vooral: de prenten en kleuren spreken tot de verbeelding. Je ziet onder andere een octopus met een sjaal, een zwemmende beer met een gestreept pakje en vissen op een donkerblauwe achtergrond. De titel ‘Olivia en Leander’ is met sierlijke letters in het midden gezet. Het geheel creëert een mysterieuze onderwaterwereld.

Dat een beer niet in een diepe oceaan kan zwemmen of overleven, een sjaal rond een octopus wat vreemd is of dat hun leefwereld niet helemaal met het typische ‘Zuiden’ of ‘Noorden’ te maken heeft, stoort zeker niet. Dat zijn zaken die je na een derde keer lezen pas opmerkt. En dan neem je het met een glimlach nog een vierde keer door, omdat je dat humoristisch aspect nog niet eerder had opgemerkt. De eerste keer was je namelijk gefascineerd door de hoofdvraag: Leander en Olivia kruisen elkaar een aantal keren en merken elkaar niet op. Hoe gaan ze elkaar alsnog tegenkomen? Want ja, je voelt uiteraard hoe het verhaal gaat eindigen, maar zie dat niet als een negatief element. Je laat je die eerste keer ook meenemen door de schoonheid van de grote prenten. Op het eerste gezicht eenvoudige tekeningen, maar elke keer zie je weer wat mooie details. En de sfeer die gecreëerd wordt is bewonderenswaardig.

Geniet alleen, maar liever nog samen, van dit mooie verhaal over vriendschap en niet opgeven.