Xiao Le mag naar zijn oma in het Parfumdorp. Maar het bezoek zal niet zoals gewoonlijk verlopen. Oma is niet zo goed en ligt op bed. Xiao Le is wat onwennig in het begin, hij weet zich geen raad met een oma die ziek is. Zijn mama zal hem zonder dwingen, maar door zelf heel gewoon en zacht met oma om te gaan het goede voorbeeld geven en laten zien dat oma nog steeds dezelfde is. Ook oma zelf forceert niets naar haar kleinzoon toe, maar nodigt hem wel uit om dichter te komen. Die dag maken ze samen tot een mooie herinnering want snel erna zal oma sterven.  

Een pareltje van een boek is dit, eentje dat je met de nodige voorzichtigheid wil behandelen omdat het zo teder en broos is. Alles klopt, je voelt dat dit verhaal doorleefd is, het heeft een ziel en is tot stand gekomen door een wondermooie samenwerking tussen verschillende mensen. Niet alleen de schrijver en de illustrator hadden een intens contact, ook Rocky, het zoontje van de schrijfster, zorgde voor inspiratie. Dit boek, duidelijk aziatisch getint, is herkenbaar voor iedereen in de wereld, iedereen moet op een gegeven moment iemand afgeven. Hoe fijn is het dat je dan iemand hebt die je kan troosten. Dit verhaal zal je zonder twijfel troosten wanneer je het nodig hebt, je ontroeren wanneer je er tijd voor neemt, je nederig maken telkens je het leest en je zult steeds opnieuw overweldigd worden door de fantastisch mooie tekeningen. Stuk voor stuk zijn het sfeervolle illustaties die het verhaal tot in het kleinste detail ondersteunen en die zoveel aandacht besteden aan de gelaatsuitdrukkingen dat de liefde tussen de mensen levensecht wordt. De levenslust van de kleuter doet je smelten van geluk. Verder is de afwerking van zo'n hoog niveau dat je gewoonweg de liefde en de passie voelt waarmee dit boek tot stand is gekomen.