Wie wijdt er nou poëzie aan kleren? Ted van Lieshout doet het. Die zinnetjes vind je op de achterflap van deze poëziebundel. De inhoud is al origineel, maar de vormgeving is dat zeker ook. Het prachtig uitgegeven geheel doet je naar dit boek grijpen.

De titel Ommouw me laat je onmiddellijk de link leggen naar 'omarm me', maar ook naar het thema van dit boek. Absoluut leuk gevonden én de toon is gezet! Hebben veel van onze kleren immers geen verhaal?

Van Lieshout bewaarde kleren van zijn overleden vader en broer, maar ook bij eigen of gevonden kleren denkt hij na over hun 'leven' en afkomst. De ene keer zorgt dat voor een eenvoudig, humoristisch verhaal, de andere keer lees je een zwaarder en emotioneler gedicht. 

Extra knap dat de auteur ook zelf voor de foto’s en zelfs de gehele vormgeving zorgde.

Bij elke foto van een kledingstuk hoort een tekst. Zelfs de etiketjes worden gebruikt om er mini-tekstjes op te schrijven. Soms neemt het kledingstuk zelf het woord, in een andere tekst gaat het eerder over een gevoel erbij. De link naar zijn eigen herinneringen en (ingrijpende) gebeurtenissen uit zijn leven is nooit ver weg, maar als lezer zijn de tekstjes absoluut herkenbaar. Zeker in de twee laatste delen wordt het wel heel persoonlijk.

Het boek bestaat uit zeven grotere delen. Achteraan, in de inhoudstafel, vind je de exacte bladzijde van elk gedicht. In het boek zelf wordt elk deel gescheiden door een overzichtje van de komende gedichten. De paginanummers worden achterwege gelaten, maar de namen van de kledingstukken en hun eventuele verlatingsdatum nemen die rol op een originele manier over.

Op alle vlakken is deze bundel een aanrader voor kinderen vanaf een jaar of twaalf en hun ouders, groot- en overgrootouders.