Het opvallendst in het nieuwe boek van Britta Teckentrup zijn de kijkgaten in de vorm van een wolk, een hart, een dolfijn, een druppel en de maan. Op de kaft word je bijna letterlijk door de wolk met de titel het boek in gezogen. Het motto tegenover de titelpagina maakt meteen duidelijk dat dit een boek met een boodschap is: "Voor een wereld met elkaar". Op de illustraties zijn het geen mensen maar wel katten, konijnen, pinguïns en andere dieren die de boodschap uitdragen in korte, rijmende zinnen: "We kijken naar dezelfde lucht  ... in landen groot en klein./ waar we ook zijn." Overal ter wereld, zo suggereren beelden en woorden, worden dezelfde spelletjes gespeeld, dezelfde liedjes gezongen en dezelfde dromen gedroomd.

Het zijn vooral de illustraties die de boodschap kracht geven: de gestileerde pinguïns onder een volle maan zijn een onvergetelijk symbool voor de universele liefde, de gelijkenis tussen dolfijnen en vogels versterkt de bezwering van het gedeelde lied en de slotprent is een ode aan wat ons verbindt. De overtuigingskracht van de illustraties wordt jammer genoeg soms afgezwakt door de gekunstelde rijmen zoals in de volgende regels: "We voelen dezelfde liefde/ … in sneeuw en kou,/ we voelen dezelfde liefde …/ waar weiden bedekt zijn met dauw." Een rijmloze tekst had de boodschap minder geforceerd verwoord en zou ook beter aangesloten hebben bij de prenten.