Het eerste wat opvalt aan dit boek is de aartslelijke kaft. In de klas van Karen, enig kind en overbeschermd, zitten twee pestkoppen: Zoë en Tracy. Ze pesten Karen en terroriseren de leraars. Tracy wordt van school gestuurd en Zoë sluit zich aan bij Karen. Als Karen leest over de baby die gevonden werd bij het Medisch Centrum, grijpt haar dat op het eerste zicht abnormaal sterk aan. Als de lezer haar voorgeschiedenis kent, wordt een en ander duidelijk. Toch is de obsessie van Karen ietwat overdreven. Ze gaat op onderzoek uit en ontdekt dat de tienermoeder geen onbekende is. Ellenlange beschrijvingen en overpeinzingen brengen het verhaal zover dat Karen de moeder en haar baby kan herenigen. De vos verliest ook hier zijn streken niet want de kersverse moeder verkoopt haar verhaal aan de sensatiebladen. Dit verhaal is ergerlijk en ruikt ook naar sensatie, alles wordt van naaldje tot draadje verteld. Een boek om snel te vergeten.