Onheilsdochter
Yrsa is een koppige tiener die opgroeit in Denemarken anno 870. De tijd van de Deense vikingen. Geen eenvoudige tijd. Zeker niet als je de bastaarddochter van een hoogstaande stuurman bent. Daarbovenop heeft Yrsa een beperking aan haar voet en is ze niet goed te been. Niet ideaal om een goede huwelijkspartner te vinden. Haar familie vindt uiteindelijk een goed partij. Maar de komst van de gegijzelde zuster Job zet alles op zijn kop. Yrsa en Job proberen hun mannetje te staan in die harde mannenwereld en trachten te ontsnappen aan hun lot. Samen zijn ze sterk, ze slaan de handen in elkaar en slaan op de vlucht. Zal het ze lukken een eigen toekomst op te bouwen of is het onmogelijk om aan hun lot te ontsnappen?
Dit is wederom een sterk historisch verhaal van de auteur. Hij slaagt er opnieuw in een periode uit onze geschiedenis knap in beeld en woord te brengen. Ook nu spelen vrouwen de hoofdrol en wordt hun leven zorgvuldig uitgespit en verteld. Het is heel meelevend geschreven. Je voelt je even sterk als Yrsa en even koppig als Job. Beide personages zijn heel verschillende karakters en zijn in een andere geloofswereld opgegroeid. De auteur laat afwisselend het vertelperspectief van de twee jonge vrouwen aan het woord. Zo krijgen we een interessante kijk in het leven tijdens de negende eeuw. Ik las eerder al IJzerkop en was enorm onder de indruk van dat boek. Onheilsdochter is ook ijzersterk geschreven al vond ik het minder vlot. In het midden van het boek leek het alsof je in een loop van herhalingen terechtkwam. Gelukkig kwam dan de verhaallijn van Job, vaak met flashbacks, vaker aan bod en bracht dat wat meer houvast om de focus te hervinden.
Dit is echter zeker een boek dat een plek mag krijgen op een lijst van aan te raden literatuur voor jong en oud. Tijdens het schrijven van deze recensie staat hij alvast, terecht, op de Boon longlist.