De kleine krokodil Kiko leeft sinds altijd op de regenboog, en elke kleur is een land. Eerst worden alle dieren gepresenteerd. Zo is er krokodil Tuur die eerst woonde in het land oranje maar ondertussen verhuisd is naar het land Wit. Met Kiko reizen we van land tot land. Onderweg wordt hij verliefd op Odette en samen reizen ze naar het land Wit. Ginds komen ze alles te weten over het alfabet.

Het prentenboek is een voorleesverhaal waarbij de kinderen, terwijl ze geconcentreerd luisteren, proberen de opeenvolgende letters van het alfabet auditief te herkennen. Er zit een prettige cadans in het voorlezen en de kinderen beleven plezier om auditief het woord te vinden dat begint met de volgende letter van het alfabet. Bij de presentatie van de zes personages is de tekst ietsje uitvoeriger. Het verhaal komt langzaam op dreef, dan blijkt dat het aanleren van het alfabet het hoofdthema is van dit prentenboek en elke letter krijgt betekenis in het sprookje over Aap en Beer. Het is een plezierige inkleding om op die manier kennis te maken met het alfabet.

De lay-out oogt prettig met een stevige kaft, een handig vierkantig formaat van 21,5 cm², de bladen zijn stevig en glad, wat aangenaam aanvoelt. De illustraties zijn heel keurrijk, waarbij de achtergrond eveneens is ingekleurd. De tekenstijl komt nogal statisch over. Zo hebben alle figuren stereotiepe identieke bolle ogen, enige expressie in hun gezicht ontbreekt.

Het prentenboek lijkt figuratief een kleuterboek voor een 4-jarige, maar inhoudelijk is het gericht op zesjarigen dat op school bezig zijn met het alfabet. De uitgebreide tekst bij de voorstelling van de personages is complex (pas op het einde heb je door waar Wit ligt). Er komen eveneens moeilijke woorden in voor zoals wasserette en krokodillenchampagne. Ook merkten we type- of grammaticale fouten op: “nu wil echt niet zeuren”, “Ben je hier al geweest naar de zee?”, “Kiko weet wat waar kan en moet” en “Daarom komt Kiko daar enkel voor het halen van het meel".