Het zal maar gebeuren: opstaan en merken dat je ouders verdwenen zijn en vervangen werden door een leeuw. Het overkomt Oscar, het hoofdpersonage uit dit verrassende boek. Na enkele bange momenten, lijkt het wel te klikken tussen de leeuw en Oscar. Samen beleven ze leuke dingen zoals een pestkop op z’n plaats zetten, spelen in de sneeuw, pannenkoeken bakken … Maar vooral in twee musea gebeuren er avontuurlijke en onwaarschijnlijke dingen. Dat de leeuw het lievelingsboek van Oscar steeds weer opnieuw wilt voorlezen is ook een enorme meevaller.

Van in het begin word je meegezogen in het verhaal. De rare dingen die gebeuren, moeten toch een reden hebben. Dat er een link is tussen de leeuw en de grootouders wordt steeds duidelijker. Zeker wat oudere lezers zullen beetje bij beetje de puzzel leggen. Geen probleem als dat niet gebeurt. Geniet gewoon van het avontuur. Naar het einde van het verhaal toe, valt alles op z’n plaats zonder alles te benoemen. Er is ruimte gelaten voor eigen interpretatie.

Heeft de leeuw de ouders opgegeten? Zijn de leeuw en de andere “toevallige” dieren één en dezelfde persoon? Kan Oscar zomaar met de leeuw over straat lopen? Hoe komt het dat de avonturen in de musea levensecht lijken, maar dat niemand ze opmerkt? Hoe komt het dat de leeuw er steeds vermoeider en verwarder begint uit te zien?

De dosis fantasie en avontuur is enorm, maar tegelijk is er plaats voor emotie. Je voelt aan alles dat er gemis is. Niet alleen bij Oscar, maar ook bij de leeuw. Hier en daar staan er wit/zwart illustraties van Benji Davies in het boek. Ze geven de sfeer mooi weer en passen bij het verhaal.

Wat een verrassend boek. De magie en de fantasie spatten ervan af, maar tegelijk is het ook zo geloofwaardig. Knap als je dit op deze manier kan schrijven. 

Voorleesbaar vanaf een jaar of zeven. Zelf lezen vanaf een jaar of tien. Een aanrader.