Ouiah die soms een Luipaard was
Ouiah is een Afrikaanse jongen die bij een oorlogsbende hoort, waarvan Sheik de leider is. Zij vallen anderen aan, maar tijdens die gevechten is Ouiah geen jongen meer, maar een luipaard. Zo denkt hij toch. Zijn zus Tenerè blijft hem volgen en vanuit het oerwoud steunt zij hem. Een verhaal vol metaforen over de problematiek van de kindsoldaten. Door de gevechten waaraan de kinderen deelnemen door dieren te laten uitvoeren krijgt het verhaal een minder agressieve inhoud voor de jonge lezers. Anderzijds voelt het hoofdpersonage zich ook sterker en minder verantwoordelijk, want het is niet de jongen maar een luipaard die de bevelen zonder na te denken uitvoert. De liefde en zorg van de zus voor haar broer wordt zeer mooi beschreven. Ook hier spelen dieren een rol: de slang helpt haar en de andere dieren uit het oerwoud helpen de kinderen te vluchten. Het dierenrijk helpt het mensdom. Het taalgebruik is duidelijk, geen te moeilijke woorden en geen te lange zinnen. De auteur slaagt erin op een beeldende duidelijke wijze de gebeurtenissen te schetsen. Vanaf de eerste bladzijde weet hij de juiste sfeer op te roepen, je leeft als lezer erg mee met de levensomstandigheden van de kinderen. Een mooi geëngageerd verhaal over een zeer actueel thema.