Op de eerste, blauwe bladzijde van dit boek maken we kennis met de Blauwe Wolf. De Blauwe Wolf woont op de blauwe bladzijde omdat hij zich daar goed kan verstoppen. Want kindjes bang maken, dat doen wolven niet graag. Maar hij is een beetje boos omdat hij zijn bladzijde te klein vindt. De Gele Wolf schiet hem te hulp. En je raadt het al: de Gele Wolf woont op de gele bladzijde omdat hij zich daar goed kan verstoppen. Want kindjes bang maken, dat doen wolven niet graag. Gele Wolf nodigt Blauwe Wolf uit op zijn bladzijde. Dan moet Blauwe Wolf zich wel achter Gele Wolf verstoppen. De Rode Wolf wordt jaloers en wil ook naar Gele Wolf. Het wordt nu wel erg druk op de gele bladzijde. Daarom gaan ze met zijn allen op bezoek bij de Witte Wolf. Dat is de rijkste, gierigste en gulzigste wolf van alle wolven. Maar de gekleurde wolven kunnen zich op de witte bladzijden niet meer verstoppen. Witte Wolf stelt voor om ze allemaal in zijn buik te verstoppen. Hij schrokt ze één voor één naar binnen. Al gauw volgen er nog: de andere wolven komen informeren naar hun vrienden en gaan ook dezelfde weg op. De groene, oranje, paarse, roze, bruine, grijze en tenslotte de appelblauwzeegroene Wolf. Maar dan is er nog Zwarte Wolf … Hij is de enige die graag kinderen bang maakt. Zwarte Wolf is heel boos als hij merkt dat al zijn vriendjes verdwenen zijn. Ook hij wil in de buik kruipen maar dat is nu net één wolf teveel. Met een verschrikkelijke knal ontploft de buik van de Witte Wolf en springen alle wolven naar buiten. Ze zoeken allemaal razendsnel hun eigen bladzijden weer op. Alleen de Zwarte Wolf kan dat niet, want er zijn geen zwarte bladzijden … De tekst is heel speels: grote, sprekende lettertypes en veel kleur. De illustraties zijn grappig, wat ruw en nonchalant. Die stijl past perfect bij het wolventhema. Hoewel de gekleurde wolven geen kinderen willen bang maken, zijn het toch geen lieverdjes. Er wordt behoorlijk wat afgebruld, gevochten, geroepen, gegrold en zo meer. Het boek bouwt een goede spanning op. Er zit heel wat dynamiek in het verhaal. De knallende ontknoping is niet echt een verrassing (opengereten buiken bij wolven zijn niet echt uitzonderlijk), maar toch is de laatste pagina voor veel kinderen een beetje te mysterieus.