Het is 1 april. Tommie, Pino en Ieniemienie halen grapjes uit. Iedereen vindt het eigenlijk wel grappig, alleen buurman Baasje is heel boos. Ze spelen verder en Pino ontdekt op een boom op het plein een brief. Op de brief staat: “Pas op voor het hapdier! Vanmorgen is uit de dierentuin een hapdier ontsnapt. Hij verstopt zich graag. Aai hem niet. Geef hem geen voer. Hij kan bijten als hij bang is. Waarschuw de dierentuin als u hem vindt.” Ze vinden het allemaal best wel spannend maar ook een beetje eng. Ze vinden geen hapdier, maar wel een merel en een salamander. In boeken gaan ze op zoek naar informatie over dit mysterieuze dier, maar ze kunnen niets vinden. Zelfs in de dierentuin worden ze niet wijzer. Tot ze de verzorger van de pinguïn spreken. Die zegt dat er zeker geen dier ontsnapt is. Dus de brief was niet echt. Dan horen ze heel luid “1 april!”. Het is buurman Baasje met een fotograaf van de krant. Hij heeft deze grap verzonnen om zo in het nieuws te komen. Maar als de fotograaf ziet hoe lief Pino is voor een pasgeboren kuiken, vindt de fotograaf dat verhaal véél leuker. Nu komt Pino in de krant … 'Pas op voor het hapdier' is een samenleesboek. Dat wil zeggen dat je als beginnende lezer het verhaaltje kan lezen, met begeleiding van een meer ervaren lezer. Dikgedrukte teksten zijn bestemd voor de beginnende lezer, de andere zinnen voor de begeleider. Door het concept is het boekje ook bruikbaar voor zwakke lezers, voor samenwerkend lezen en voor anderstalige kinderen. De personages zijn dezelfde als die van het tv-programma Sesamstraat. Leuk, denk je dan … Maar in het boekje zijn ze vreselijk schreeuwerig afgebeeld, de kleuren zijn onaantrekkelijk, de illustraties hebben iets storend wazigs, enz. Het verhaal is ook niet erg boeiend en hangt een beetje aan elkaar met losse flodders. Voor puur technisch lezen zal dit boekje zeker bruikbaar zijn, maar dat is toch veel plezanter met een goed verhaal en een aanlokkelijke lay-out? Wie de personages van Sesamstraat niet kent, zal er al helemaal niets aan vinden …