Josie groeit alleen op bij haar moeder. Volgens de verhalen is haar vader weggegaan op het moment dat bleek dat zijn tienervriendinnetje zwanger was. Hierdoor kent Josie haar vader helemaal niet. Wanneer de ouders van haar vader terug in haar stad komen wonen, komen bij Josie de vragen naar haar verleden naar boven. Ze ontwikkelt een band met haar opa, zonder dat die weet dat Josie zijn kleindochter is. Wanneer haar opa onwel wordt en in het ziekenhuis terecht komt, maakt ze ook kennis met haar vader. Vrij snel wordt duidelijk dat op het moment dat haar mama zwanger bleek te zijn, niet alles gelopen is zoals Josie en haar mama dachten. Door achtergehouden brieven en telefoontjes zijn er heel wat misverstanden ontstaan. Josie hoopt nog even dat haar ouders weer samen zulen komen, maar ze begrijpt wel dat ze na al die jaren andere keuzes maken. Het feit dat ze contact heeft met haar vader en dat ze de waarheid kent, zorgt ervoor dat ze als een gelukkige tiener verder door het leven kan stappen.
Het verhaal wordt vanuit het standpunt van Josie verteld. Met de typische blik van een puber kijkt ze tegen het leven aan. Enerzijds is ze de bondgenoot van haar moeder, maar anderzijds ergert ze zich ook vaak aan haar. Die dualiteit wordt mooi beschreven en is zeker herkenbaar voor jongeren. De manier waarop ze een band opbouwt met haar onwetende opa, is soms ontroerend.
Het taalgebruik is eenvoudig en het geheel leest vlot. De verschillende samenlevingsvormen komen aan bod en er wordt vrij realisitisch beschreven hoe het is om alleen met je moeder op te groeien of als dochter van een homokoppel, zonder dit te romantiseren of te problematiseren. Dit geeft zeker een meerwaarde aan het boek.