Pauw is een beetje verlegen

Pauwen zijn bijzonder trots op hun staart, maar deze pauw voelt zich veel te verlegen om zijn mooie staart te laten zien. Hij heeft het er moeilijk mee want iedereen kan het en hij niet. Dankzij zijn dierenvrienden en buurmeisje vindt hij uiteindelijk zijn zelfvertrouwen terug. 

Dit is een sympathiek prentenboek met een mooie boodschap, al komt die iets te nadrukkelijk naar voren. Het verhaal over onzeker zijn wordt in de ik-persoon verteld, wat ongetwijfeld voor (h)erkenning en verbinding zal zorgen. De illustraties in zacht aquarel en potlood doen dan weer aan naïeve kindertekeningen denken – en dat is allesbehalve pejoratief bedoeld. In de mooie natuurbeelden, zoals het wateroppervlak of het uitbundige groen, weet de illustratrice veel reliëf en variatie te brengen. En wow, wat een schitterende staart heeft deze pauw. De dieren zelf zijn minder geslaagd, dat is jammer. Dat neemt niet weg dat dit prentenboek uit een voor ons vreemd taalgebied een leuke ontdekking is.