De gevallen engel Oriël heeft het opnieuw op het vreedzame stadje Engeldonk gemunt. Hij gaat alsmaar minder subtiel te werk en voert steeds sterkere middelen aan. Ditmaal roept hij de hulp van de Kwellings in, watergeesten die zorgen voor een enorme droogte. De burgemeester maant iedereen aan om zuinig om te gaan met water en zorgt voor een eerlijke verdeling onder de omliggende dorpen. Maar daar komt protest tegen van een groepje jongeren dat zich ROW noemt. De ROW, wat staat voor Recht Op Water, zaait onrust en jut de bevolking van Engeldonk op. Gelukkig staat Pepijn er niet alleen voor en krijgt hij de hulp van Hanne, voor het eerst verliefd en Lucas. Ze sluiten zich aan bij ROW om hun bedoelingen te achterhalen en ontdekken al snel dat er gevaarlijke krachten aan het werk zijn.
Dit is al het vijfde boek over Pepijn, de jonge bewaarengel van Hanne. De opbouw is altijd hetzelfde, maar doordat er elke keer nieuwe en onverwachte elementen opduiken, blijft het spannend en verveelt deze serie geen moment. Dit boek leest als een trein en voor je het weet kom je terecht in een web van intriges en geheimen en word je meegesleept in een spannend avontuur boordevol actie. Naast een goed opgebouwd verhaal, is ook de karaktertekening zeer geslaagd. Als een rode draad doorheen de boeken, loopt het verhaal van Pepijn zelf. De vrolijke engel ‘gaat de weg van de voorwereld’ en wordt langzaam maar zeker mens omdat hij alle hemelse regels aan zijn laars lapt. Doordat hij met Hanna en Lucas in mensentaal praat, is hij voor hen zichtbaar, maar nu kunnen anderen hem ook plots zien. Er zit niets anders op dan mensenkleren aan te trekken, terwijl hij probeert te achterhalen wat zijn geheime Missie is. Eenvoudige potloodillustraties schetsen de hoofdlijnen van het verhaal.