De koning hoopt dat zijn enige zoon, Prins Karus, een uitmuntend strateeg en perfecte sabelsleper zou worden. Maar prins Karus doet niets liever dan met zijn moeder op het bankje in de tuin zitten, en kijken hoe de tuinman alle struiken in vormen snoeide, of nog liever: oliebollen smullen! Het was dan ook geen wonder dat zowel prins Karus als zijn moeder allebei rond waren. Vanaf de dag dat de koningin stierf, werd alles wat rond was verboden in het rijk. Dat betekende ook dat de ronde snoeivormen in de tuin, de ronde oliebollen .... moesten verdwijnen. Prins Karus was doodongelukkig en miste zijn moeder enorm. Hij was in niets meer geïnteresseerd, ook niet in prinses Pruilsnuit waar hij naartoe moest reizen om te trouwen. Maar dan wordt zijn koets overvallen, zijn soldaten slaan op de vlucht en prins Karus blijft helemaal alleen achter in het donkere bos. Wanneer hij in de verte een licht ontdekt, blijkt dat een huisje te zijn van een groot gezin met allemaal bolle, ronde kinderen, en waar de geur van oliebollen hem overweldigt. Na een stapel oliebollen verorberd te hebben, verschijnt de oudste dochter, even rond als de rest van het gezin. Wanneer de prins en het meisje trouwen is er 7 dagen feest in het rijk en worden er duizend-en-één oliebollen gebakken.

Een pluim voor illustrator, Nikola Hendrickx, die er een mooi en stijlvol prentenboek met veel humor van heeft gemaakt. De illustraties spreken voor zich en maken de tekst bijna overbodig. Hendrickx slaagt erin om op elke pagina heel knap de juiste sfeer weer te geven. De eenzame nachten met een schitterende ronde maan in schril contrast met de in-hoeken-gesnoeide struiken of de overweldigende reus die zijn koets binnendringt, zijn alleszeggend. De karikaturen worden speels gebracht en details worden fijn uitgewerkt, zoals de rafels in de broek van de reus of de mantels van de soldaten: die lijken net echt. Het verhaal op zich is vrij voorspelbaar, maar verveelt niet. Hoewel de aandacht voor ronde dingen soms een beetje te nadrukkelijk aanwezig is. De tekst is duidelijk leesbaar, maar voor 7-jarigen (zoals op de achterflap staat aangegeven) zal het af en toe toch wat lang zijn, en met een paar moeilijke woorden zullen ze hulp kunnen gebruiken. Sommige woorden staan in een groter en vetter lettertype zodat er variatie aanwezig is. De rode draad doorheen het verhaal is liefde, namelijk moederliefde, maar ook liefde voor eten, verliefd worden of rouwen om een geliefde komen aan bod. Net zoals het in een kindersprookje hoort, eindigt dit verhaal met 'ze leefden nog lang en gelukkig'.