Werd ik eerst even op het verkeerde been gezet toen ik dit prentenboek las ... Prins Thijn is immers niet op zoek naar een lief, maar naar een vervanger. Thijn is het beu om zijn prinsentaken, zoals handjes schudden, vriendelijk knikken en doen alsof uit te voeren. Hij doet daarom alsof hij ziek is en schrijft een vacature uit. Enkele kandidaten melden zich aan en bij gebrek aan beter wordt de laatste dan maar aangenomen. De vervanger doet zijn best, maar Thijn raakt ervan in de war. De aandachtige lezer heeft wel door dat gevoelens een rol gaan spelen. De vervangprins wilt zijn naam eerst niet verklappen, maar blijkt uiteindelijk Vael te heten. De puzzel valt helemaal in elkaar als er op de brievenbus “Vael en Thijn” staat geschreven.

De opzet van dit boek is origineel. Verliefdheid tussen twee jongens wordt uiteindelijk toch op een toegankelijke manier bespreekbaar gemaakt voor jonge kinderen.

De tekst vind ik hier en daar wat raar gekozen (zoals Thijn had er helemaal geen zin in, maar wie a zegt moet ook b zeggen). Ook moeilijke woorden zoals calamiteiten, referenties, kekke kleertjes ... bieden geen meerwaarde aan het verhaal. Jammer ook dat er "mistte" staat i.p.v. "miste" als de verleden tijd van missen. Het geheel komt soms wat chaotisch en vergezocht over en had gerust wat beknopter mogen zijn.  

De illustraties zijn grappig en zullen de doelgroep zeker aanspreken. Ze vullen de tekst mooi aan.

Al bij al een leuk voorleestussendoortje, maar ik las al betere boeken van deze auteur.