‘Heelal’. Dat immense heelal, hoe krijgen ze dat in zo een klein boekje gestopt? Het antwoord is eenvoudig: Prof in de Dop slaagt erin om de kern van het verhaal te brengen zonder zich in details te verliezen. Op die manier krijg je in goed twintig bladzijden een klare kijk op dat wonderlijke grote geheel. Het boekje gooit de ontdekkingen wel niet zomaar in je schoot. Je moet mee zoeken achter flapjes, bladzijden openvouwen, de grote tekst én de kleine kadertjes lezen. Je moet, net als de astronauten, willen weten en vinden. Bijvoorbeeld dat de aarde een lilliputter is ten opzichte van reus Jupiter. Waarom op de andere planeten van ons zonnestelsel geen leven is. Wat een zonnestelsel eigenlijk is. Dat mensen niet enkel naar de ruimte reizen, maar er zelfs maanden, soms jaren blijven. Ook de doeners blijven niet op hun honger zitten: je krijgt tips over het maken van je eigen maankaart van aluminiumfolie én je wordt uitgedaagd tot het creëren van de meest bizarre alien. Ontdekken begint met één enkel woord luidt de ondertitel van dit boekje. ‘Waarom?’, dacht ik spontaan. Maar misschien is het net zo goed ‘lezen’ of ‘willen’ of ‘doen’. Prof in de dop is een verrassende serie zoekboekjes, doorspekt met uitdagende weetjes en verrijkende foto’s.