Wanneer een Amerikaanse fotograaf in een Japanse havenstad getuige is van de afschuwelijke manier waarop dolfijnen er worden afgeslacht, wil hij de beelden aan de wereld tonen. Dit wordt hem echter op alle mogelijke manieren verhinderd. Gelukkig kan hij, in dit verhaal, een beroep doen op Ben Jansen en zijn zoon Marijn. Maar ook zij worden op alle mogelijke manieren tegengewerkt deze corrupte wantoestanden aan te klagen, laat staan er een eind aan te maken. Dit deel van ‘Het dolfijnenkind’ speelt zich in tegenstelling tot eerder verschenen verhalen uit de reeks niet af op het Amerikaanse continent maar in Japan. Dat is immers het land waar op hardhandige wijze met deze dieren omgesprongen wordt. De feiten die Patrick Lagrou voor dit boek gebruikte, hadden op datzelfde moment daar effectief plaats. Dankzij het internet en zijn contacten met de actievoerders via e-mail, kon hij de muur van stilte, die de organisatoren van deze slachtpartijen optrekken, doorbreken. Zo wist hij snel op de feiten in te spelen. 'Red de dolfijnen' is een vlot geschreven, spannend verhaal dat jammer genoeg zeer dicht bij de realiteit aanleunt. Zoals de auteur zelf verwoordt, is het dan ook zijn meest beklijvende verhaal geworden. De Verenigde Naties hebben 2007 uitgeroepen tot "Het Jaar van de Dolfijn". De vzw Natuurpunt coördineert de acties in Vlaanderen en vroeg schrijver Patrick Lagrou om peter te worden van het project. Per verkocht boek gaat er 1 euro naar het Dolphin Fund. Hiermee worden enkele concrete initiatieven gesteund zoals onderzoek naar dolfijnen in de Noordzee en de oprichting van opvangcentra voor dolfijnen in Nederland en Marokko. Na het lezen van het boek is er vast niemand die nog aan de zin van deze projecten twijfelt.