Rennen

Een paard begint te galopperen door de heide, door de zon, door het stof. Het galoppeert, galoppeert, galoppeert. Stof waait op, waait neer, gaat liggen, kruipt in elke spleet, in elke kier, in elk gat, in elk hol. Het kringelt, het danst, het stof, het stof, het stof. De kraai, de muis, het paard. De kraai, de muis, de haas, het paard. De kraai, de muis, de haas, de hinde, het paard. Ze hollen, ze hollen, ze hollen. Maar waarheen? Maar waarom? 'Rennen' is een boek dat je buiten adem brengt. Het ritme van de woorden, de melodie van de tekst doen je hartslag versnellen. Je vraagt je af waarom je zoveel haast hebt bij het lezen van dit boek. Net zoals alle dieren in het boek, voel je de reflex om mee te gaan hollen. Maar waarom? Wie of wat zit ons op de hielen? Ons jachtige eigen leven misschien? Misschien is een belangrijkere vraag: wanneer stopt het? Gerda Dendooven weet de snelheid van het verhaal mooi weer te geven in haar illustraties. Bladeren vliegen door de wind, door de lucht. De zon lijkt aan een razendsnel tempo onder te gaan en plaats te maken voor de maan. Met ogenschijnlijk vluchtige penseelstreken worden de dieren op snelheid gebracht. Het kleurenpalet bestaat vooral uit grauwe tinten met accenten van kleur: rood, oranje, oker, groen, bruin en blauw. De letters staan in het rood gedrukt en de tekst wordt enkel links uitgelijnd. Ook deze visuele aspecten versterken het gevoel van snelheid bij het lezen van het boek. Jammer dat het zo snel uit was.