Na het mooie ‘Slaap lekker, Rosalie’ (verschenen in 2002) is dit prentenboek een waardige opvolger, waarin diezelfde Rosalie jarig is en Meneer Maan haar weer helpt en steunt en bijstaat met goede raad. Zoals vele kinderen wordt Rosalie op haar verjaardag veel te vroeg wakker. Alle andere dieren slapen nog. Meneer Maan probeert haar nog wat te doen slapen, maar dat lukt niet. De spanning en de hoop op een bijzondere dag zijn veel te groot voor haar. Als dan eindelijk de zon opkomt en de dag echt kan beginnen, blijkt iedereen haar verjaardag vergeten te zijn en zijn ze bezig met andere zaken. Tot grote wanhoop en woede van Rosalie. Maar dan, als de dag bijna voorbij is, hoort zij in de verte gelach en gejoel … In dit boek lopen fantasie en realiteit mooi door elkaar. De handelingen, reacties en emoties van Rosalie zijn voor kinderen zeer herkenbaar, terwijl Meneer Maan, die de rol vertolkt van de beschermende volwassene, zich over haar ontfermt met een poëtische kracht die intiem en ontroerend is. Het verhaal ontwikkelt zich gestaag naar een bevredigend einde toe, met afwisselend grappige en vertederende momenten. De eenvoudige tekst is op maat van het doelpubliek zonder te betuttelen. Diepgang en poëzie sijpelen doorheen de mooie woorden en zinnen door. De prenten zijn een feest voor oog en hart. Het afwisselende kleurenpalet verduidelijkt de emoties: uitbundig waar plezier de toon aangeeft en sober en stil waar ingetogenheid heerst. De figuren zijn herkenbaar afgebeeld met veel fantasie en een heldere expressie. Ook mooi hoe sommige details in de prenten de opmerkzame kijker hints geven over de ware bedoeling van de bezigheden van Rosalies vrienden …