Dit bijzondere boek laat ons het verhaal lezen over Rosie en Moussa. Moussa woont al een tijdje met zijn vader en broers in het grote flatgebouw. Rosie en haar mama zijn er net komen wonen. Moussa’s mama en Rosies papa komen niet in beeld. Waar die mama en papa zijn komen we niet te weten.
De twee kinderen zijn opgegroeid in een andere cultuur, maar ook hier besteedt de schrijver weinig aandacht aan. Laat dit nu één van de beste kenmerken van het boek zijn. Rosie en Moussa leven in onze tijd, in onze maatschappij en worden geconfronteerd met zorgen die voor ons heel herkenbaar zijn. Maar de problemen staan niet centraal; de klemtoon in dit verhaal ligt op de vriendschap die ontstaat tussen Rosie en Moussa en de avonturen die ze samen beleven.
De  andere personages zijn eerder typetjes zoals meneer Tak, de knorrige conciërge en mevrouw Hemelrijk, de aardige oude vrouw. Ook het verhaal op zich is vrij voorspelbaar. Maar de rake kinderlijke observaties en de gevoelige manier waarop het verteld wordt, maken er een hartverwarmend verhaal van. Vul dit aan met de zwierige en levendige zwart-witpentekeningen die hier en daar een verhaal op zich vertellen en je krijgt een aanrader van jewelste.