In dit aantrekkelijk boek in oblongformaat maken we kennis met 29 vrij alledaagse insecten en andere kriebelbeestjes.

De auteur spreekt elk dier persoonlijk aan, soms in de vorm van een brief, een dagboekfragment of een dankwoord. Ook in het voorwoord doet ze dit. Opvallend is dat de auteur dieren uitkoos die bij de meeste mensen absoluut niet geliefd zijn: spinnen, wespen, kakkerlakken, slakken, teken, enz. In haar omschrijving van het dier staat meestal ook een verontschuldiging voor wat mensen hen aandoen. Muggen worden zonder pardon doodgemept, slakken worden bestrooid met dodelijk poeder, spinnen belanden onder een zo groot mogelijke schoenmaat, … De auteur verbloemt of verdoezelt de ongemakken niet die deze dieren kunnen veroorzaken, maar ze probeert de lezer het nut van hun bestaan te laten inzien, of toch minstens een verklaring te geven voor hun – voor de mens – ongewenst gedrag.

Sommige van deze verhalen verschenen eerder in rubriekvorm in het NRC Handelsblad. Gemma Venhuizen herschreef deze voor kinderen en vulde ze aan met nog meer kriebelbeestjes. Elk dier krijgt een dubbele pagina. Een pagina met tekst en de andere pagina met een mooie illustratie door Tjarko van der Pol. Die illustraties worden trouwens opgefleurd door figuurtjes die hun eigen en aparte verhaal vertellen. Dit verhaal loopt door het gehele boek heen en is vaak ook gelinkt met het dier. Dat geeft het boek een extraatje want je begint telkens opnieuw van voor af aan om het verhaal van elk figuurtje te volgen.

‘Rotbeesten’ zet je aan het denken: wat is het nut toch van deze ‘hinderlijke’ beestjes? De vele weetjes en vaak grappige feiten helpen wel om wat sympathie op te brengen. Het idee dat uitgeperste lieveheersbeestjes in de 16de eeuw op een rotte kies werden gelegd om de pijn te doen verdwijnen, of dat vliegenlarven gebruikt werden om wonden te ontsmetten, doen je dan weer de wenkbrauwen fronsen…

Na het lezen van dit boek kijk je in ieder geval toch wel anders naar deze dieren, kriebelen of niet!