In tegenstelling tot de oudere, eerder rustige, bedaarde schapen uit de kudde zijn Bram en Saar erg nieuwsgierig en houden ze ervan om de wereld te verkennen. Het verhaal over de ster van Bethlehem, dat opa David (ook een schaap) hen voor het slapengaan vertelt, prikkelt dan ook erg hun verbeelding. Niet veel later trekken ze met z’n tweeën de donkere nacht in, op zoek naar die heldere bijzondere ster. Onderweg ontmoeten ze andere dieren met wie ze hun verbazing over die wonderlijke sterrenhemel kunnen delen.

In de wereld van de sterrenkunde is Govert Schilling geen onbekende. Als wetenschapsjournalist en sterrenkundepublicist schreef hij tal van artikels en boeken waarmee hij een breed publiek enthousiast maakt voor die materie. Met dit voorleesverhaal richt hij zich tot jonge kinderen. Hij stelt de schapen heel menselijk voor. Hun moeder roept ze ’s avonds binnen zodat ze geen kou vatten en na het beluisteren van het verhaaltje moeten ze meteen onder de wol. De schaapjes in dit brave verhaal zijn een tikkeltje ondeugend en dat biedt de auteur de mogelijkheid om doorheen het kleine, voorspelbare avontuur dat ze beleven, kennis over de sterrenwereld te verweven. Het konijn denkt aan een supernova, de buizerd Balthazar meent dat het een zeldzame samenstand van twee planeten is en de muis Melchior ziet er een komeet in.

Naast de wetenschappelijk geïnspireerde fragmenten verwijst de auteur ook geregeld naar het kerstverhaal en de personages die daarin voorkomen. Zo merken Bram en Saar vaag de herders, een man en een vrouw met een dikke buik op een ezel en drie kamelen met mannen op hun rug op.

Tekst en kleurrijke illustraties lopen in elkaar over op de aansluitende bladzijden. Samen vormen ze een decoratieve variatie op het kerstverhaal en misschien ook wel een uitnodiging om de sterrenhemel van nabij te bekijken.