Oscar en de huisspoken krijgen ongewenst bezoek van een Spaanse geest. Fernando, de stierenvechter uit Sevilla, wil zijn intrek nemen in hun huis. Dat vinden Oscar, Vincent, Sir Tony en de anderen uiteraard geen goed idee. Maar Oscar is niet de enige die last heeft van ongewenst bezoek. Overal in de stad dwalen er spoken rond. Waar zit die Magere Hein toch? Hoe komt het dat hij zijn werk niet goed doet? Oscar en Emily hebben er het raden naar... Ze vermoeden echter dat Oscars overleden oom Archibald er voor iets tussen zit.
Een leuk vervolg op het eerste deel van deze reeks. De spanning wordt beter opgebouwd in dit verhaal dan in het vorige. Het einde laat al doorschemeren waarover het volgende deel zal gaan. 
Regelmatig staan er tekeningen bij de tekst. Die zijn niet te groot en best grappig.
De vertaling van de titel vind ik niet zo goed gedaan omdat die naar mijn gevoel niet bij het verhaal past. Het gaat helemaal niet over geesten die langer kunnen leven omdat ze 'goed gedrag' vertonen. Het is trouwens een uitdrukking in het Duits en valt daarom ook niet letterlijk te vertalen. De oorspronkelijke titel wil eigenlijk verwijzen naar oom Archibald die toch niet dood blijkt te zijn, ook al wordt dat door iedereen gedacht. Met andere woorden, iemand die al lang afgeschreven was keert terug naar de voorgrond.
Ik vind het boek wel een aanrader voor liefhebbers van het genre.