De Sinterklaasperiode … eerlijk waar, ik houd er de mooiste herinneringen uit mijn kindertijd aan over. Ook als mama genoot ik samen met mijn dochters van de Sint-magie en ook nu de magie hier thuis verdwenen is, blijf ik grote fan van de Heilige man en het gezellige, magische sfeertje errond.

Voor je het weet zijn je kinderen groot en komt het moment dat ze de waarheid over de Sint zelf ontdekken of te weten komen. Ik ben blij dat mijn ouders uitgebreid de tijd genomen hebben om het me zelf te vertellen toen ik in het derde zat. Ook mijn kinderen werden door mezelf ingelicht op het einde van het derde leerjaar. En eerlijk is eerlijk … het was met pijn in het hart.  Maar het was in mijn ogen gepaster dan de koude douche van het zelf ontdekken.

Natuurlijk begrijp ik dat er in veel gezinnen veel minder emotionele aandacht gaat naar het hele Sint-gebeuren. Deze mensen zouden dit boek, waarin het grote geheim verteld wordt, waarschijnlijk ook een hogere score geven dan ik.

Het boek is eigenlijk een brief van ‘een’ Sinterklaas aan het kind dat het boek leest. Het geheel wordt luchtig gehouden door een groot lettertype te gebruiken en door de rode verbeteringen en grappige aanvullingen van Piet. 

De auteur neemt een (te) lange aanloop om spanning voor de lezer te creëren en zich op deze manier ‘groot’ te laten voelen. Er gaat immers een groot geheim verteld worden, waarvoor er een contract getekend moet worden waarin staat dat je het geheim aan niemand zal doorvertellen.  Dat contract kan uit het boek geknipt worden zodat je het goed kan verstoppen. Het contract is dan wel verstopt, maar als je het boek laat rondslingeren, komt het misschien ook in verkeerde handjes terecht. Laat het contract dus maar zitten en verstop het hele boekje.

Op blz. 21 valt het grote woord, vanaf blz. 24 worden een aantal legendes over Nicolaas verteld om uit te leggen waarom de heilige man ‘levend’ wordt gehouden door mensen met een hart voor kinderen.

Op blz. 45 wordt er terug overgeschakeld naar deze tijd en wordt er gevraagd om de jongere kinderen verder te laten genieten van de mooie tijd. De kenners van het geheim mogen vanaf nu verder naar Sint en Piet blijven kijken alsof het een groot toneelstuk is, waarin zij nu ook een hoofdrol krijgen.

Op zich is dit boek zeker leuk opgevat. De tekst wordt aangevuld met paginagrote cartoonachtige illustraties die de doelgroep wel zullen aanspreken. De boodschap wordt ook op een gepaste manier duidelijk gemaakt.

Voor mij neemt het echter niet weg dat ik meer voorstander ben om het boek voor te lezen (of zelf te laten lezen) als je het Sint-geheim eerst zelf aan je kind hebt verteld. De leeftijdsgrens van zeven jaar die op de kaft vermeld staat, mag van mij ook zeker verhoogd worden naar acht of zelfs negen jaar. Kinderen zijn immers al zo snel groot tegenwoordig.