Een beetje wiebelen, de grond aanraken, neus optrekken en tegelijkertijd ronddraaien, schudden met die heupen, sprongetje maken en dan … ”tijdreis” je naar het oude Egypte. Oliver, Amira en Clauwdia kunnen het weten, want zij nemen de lezer mee naar 3500 jaar geleden.

In dit informatief boek voor kinderen vanaf een jaar of zes komen we “weetjesgewijs” te weten hoe het eraan toeging in het oude Egypte. Oliver, Amira en Clauwdia krijgen daarvoor de hulp van de Egyptische Tuya en Senbi. De kinderen gidsen de lezer door het boek door vragen aan elkaar te stellen. Op die manier worden de twee periodes zeer eenvoudig met elkaar vergeleken. Een zeer eenvoudig verhaal over tijdreizen “lijmt” het geheel aan elkaar.

De tekst is eenvoudig en kort gehouden en is vooral gebaseerd op weetjes. De illustraties nemen de meeste plaats in beslag. Er valt veel te bekijken. De uitwerking van de vier kinderen kan me niet echt bekoren, ze zien er wat clownesk uit met hun veel te grote ogen, de tand die uit de mond komt en het suikerspinkapsel.

Elke dubbele bladzijde kan als een 'mini-hoofdstuk' bekeken worden. Zo kijken we bijvoorbeeld binnen in het huis van Egyptenaren, wordt de kleding onder de loep genomen, maar ook hiërogliefen en mummies krijgen hun plaatsje. De verschillende onderwerpen mochten gerust wat beter gegroepeerd worden. Er wordt bijvoorbeeld gestart met een kijkje in het huis (algemeen) en de woonkamer om het dan ineens over kleding, kapsels en juwelen te hebben om dan weer over te springen naar de keuken.

Zowel in de tekst en de illustraties wordt humor gebruikt. Ook die is niet altijd even geslaagd.

Geschiedenis op een leuke manier naar jonge kinderen brengen, moedig ik zeker aan. Dit prentenboek heeft me echter niet kunnen overtuigen.