Sloep vaart verder

Voor kinderen die iemand verloren aan zelfdoding

In Sloep vaart verder vaart Grote Boot, de beste vriend van Sloep, tegen een rotsblok aan en zinkt naar de bodem van de zee, waarna de andere boten hem niet meer terugzien. De rots was zo groot, dat je hem al van ver kon zien, en niemand van de boten had er ooit al tegenaan gevaren. Niemand van de boten begrijpt wat Grote Boot bezielde om tegen een rotsblok aan te varen. De boten blijven achter met veel vragen: “Hoe is dit kunnen gebeuren”, “Waarom heeft Grote Boot dit gedaan?” en “Hadden we Grote Boot niet kunnen redden?”. De vuurtorens op zee zijn de lichtpuntjes en steunpilaren waaraan de boten hun vele vragen voorleggen. De vuurtorens bieden geen pasklare antwoorden, maar laten de boten zelf nadenken over hun gevoelens en laten ze daarna elk hun eigen weg gaan om zo hun verdriet onder woorden te brengen en de herinnering aan Grote Boot mee te dragen.

Het boek is opgedeeld in korte hoofdstukjes, waarin telkens één thema in het rouwproces van kinderen die iemand verloren aan zelfdoding aan bod komt. Elk onderdeel sluit af met een oefening die kinderen samen met een volwassene kunnen doen en zo verder op weg kunnen gaan met hun eigen verlieservaring.

De auteurs slagen erin om dit thema op een heldere én speelse manier tot bij kinderen en hun familie/vrienden te brengen. De vragen die Sloep zich stelt zijn herkenbaar en nodigen uit tot dialoog. Niet alleen in vragen, maar ook aan de hand van opdrachten, zoals het maken van een troostkoffertje, wordt de lezer uitgedaagd om de persoon die gestorven is aanwezig te maken en het verdriet of andere emoties bespreekbaar te maken. Verschillende gevoelens van verschillende boten tonen hoe iedereen op een andere manier omgaat met zelfdoding en zorgen ervoor dat elk gevoel een plaats krijgt. De kleuren in het boek zijn goed gekozen, en samen met de vuurtorens straalt het boek warmte, rust en genegenheid uit.  

Dat Lore Vonck en Daisy Buttiens experts zijn en vakkennis hebben, vertaalt zich in een fantastisch voorleesboek voor kinderen die te maken krijgen met zelfdoding. De voortdurende mix tussen verdriet, hoop, toekomstdromen, angst, kwaadheid en verwondering, zorgt ervoor dat het verhaal van Sloep vanuit vele perspectieven herkenbaar én troostend is. Ook de bezorgde, vervelende, helpende en speelse vrienden komen aan bod; elk met hun eigen verhaal. Het boek kan zowel therapeutisch als verhalend werken en biedt de vrijheid om er als lezer mee op weg te gaan, samen met een volwassene die mee kan begeleiden. Een hoopvol, bemoedigend én troostend boek om gevoelens en ervaringen te delen na iemand te hebben verloren aan zelfdoding.