Wanneer onze wereld ondersneeuwt, ontstaat er een vonkje magie. Sakai heeft die vonk wonderwel weten te vatten. Met 'Sneeuw!' brengt zij een verhaal dat teer is als een sneeuwvlok in tekeningen zo zacht als een sneeuwdeken. In de grijsbruine tinten schuilt de stilte van het moment. En het is stil vandaag: de school is toe, de bussen rijden niet. Konijn mag thuis blijven. Maar om naar buiten te gaan, vindt mama het te koud zolang het nog sneeuwt. Een lange dag van wachten begint. Papa belt: hij komt vandaag niet naar huis. Het vliegtuig stijgt niet op. Langzaam wordt het bedtijd. Maar dan ziet Konijn dat het niet meer sneeuwt. Mama geeft toe: heel even nog gaan ze de koude in. Tot Konijn begint te sniffen. “Morgen spelen we verder”, zegt mama. Morgen, denkt Konijn, komt papa thuis, want het sneeuwt niet meer. Sakai doet geen moeite om de grijsheid van een donkere dag vol wachten te verbergen, maar ze toont even overtuigend de uitgelatenheid van Konijn. Tussen al het grijs en bruin en wit, steken zijn gele trui en gele laarsjes speels af. Sakai combineert op meesterlijke wijze de koude buiten met de warmte binnen. Ook aan expressie is er geen gebrek: een konijn mag dan een beperkte mimiek hebben, de houdingen van moeder en kind spreken boekdelen. Dit kunstzinnige boekje werd heel terecht bekroond met een Zilveren Griffel 2009. Daarmee wordt de Japanse Sakai voor de tweede maal in de bloemetjes gezet: zij won eerder al een Zilveren Griffel en de Boekenwelp voor haar prentenboek 'Mama, jij bent de liefste'.