‘Sneeuwbeer en zijn vriendjes’ is een box van vier kartonboekjes waarin de avonturen verteld worden van de deugniet Sneeuwbeer. Centraal in elk verhaaltje staat de vriendschap tussen de beer en zijn vriendjes. Sneeuwbeer speelt verstoppertje met Vosje, maar ze verdwalen. Samen spelen in de sneeuw geeft dolle pret voor Rendier, Zeehondje en Sneeuwbeer. Als het buiten te hard sneeuwt, moet Sneeuwbeer binnen blijven, maar Vosje, Uiltje en Zeehondje mogen bij hem thuis komen spelen. In het laatste verhaaltje is het bedtijd, maar Sneeuwbeer is nog lang niet moe. Elk kartonboekje bestaat uit tien pagina’s waar in kort bestek, met weinig zinnetjes een avontuur verteld wordt. Het speelse thema in elk verhaaltje valt op, maar meteen is inhoudelijk alles gezegd. De tekeningen overheersen, maar kunnen niet echt bekoren. De afwerking oogt slordig. Haasje heeft veel te kleine oren voor een haas, de oogjes van de dieren staren soms recht door je heen, het ijslandschap komt weinig arctisch over. Bovendien werd er in paarse, blauwe en groene pasteltinten geïllustreerd en werd er daarbij te kwistig met deze kleuren omgesprongen. De box vermeldt dat de verhalen ‘soft-to-touch’-verhaaltjes zijn. Alle diertjes kregen een fluweelzacht laagje mee, zodat de boekjes dus letterlijk een hele hoge aaibaarheidsfactor bezitten. De stevige box -op de achterzijde is sprake van ‘cadeauverpakking-, en de zachte diertjes zijn zeker een commerciële zet, maar mij lijkt het slechts een flauw afkooksel van de berenboeken van Guido van Genechten. Berenboekliefhebbers kennen ongetwijfeld het sterke verhaal ‘Omdat ik zoveel van je hou’ en zullen zich bij deze kartonboekjes bedrogen voelen.