Kleine sneeuwbeer wil zijn moeder bij thuiskomst verrassen met een mooi versierd hol. Hierbij wordt hij geholpen door zijn vriendjes. Samen vinden ze op de besneeuwde noordpool allerlei mooie natuurelementen. Mama kijkt heel verrast en is ontroerd door de prachtige versieringen. Ze heeft ook een verrassing. Sneeuwbeer en zijn vriendjes mogen mee om naar het noorderlicht te kijken. Het boek eindigt dan ook met een fel oranje gloed vol glinsterende sterretjes. Het boek begint goed. Het is vlot verteld en het thema is voor jonge kinderen wel aantrekkelijk maar meer en meer gaan storende elementen domineren. Het verhaal wordt eentonig zonder veel variatie of fantasie: telkens vindt een vriendje een nieuw element. De illustraties komen erg vlak over. Zo is er weinig verschil te merken tussen een berenjong of een welp. Ook het landschap komt erg vlak over, tamelijk stereotiep met weinig diepte. Ook de achtergrond wordt eentonig en de illustraties vertonen steeds hetzelfde perspectief. Het noorderlicht is een moeilijk thema om aan jonge kleuters uit te leggen en er wordt dan ook niets meer over verteld. De vachten van de dieren zijn allemaal in hetzelfde zachte stofje gestoken, met uitsparingen voor de ogen, de neus en de mond. Misschien wel leuk voor slechtziende kinderen.