Dit is geen gewoon prentenboek want de kijker gaat mee met een meisje, een jongetje en een poes op weg naar de speeltuin. De tocht is één parkoers van doolhoven. Op elke dubbele pagina is de weg uitgestippeld: je begint links en zoekt je weg doorheen hindernissen tot je aan de rechterkant aankomt bij eenzelfde rood driehoekje. Elke route is een nieuwe ontdekking. De ene keer spring je in het bos van tak tot tak, een andere keer zoek je je weg via boomstammetjes en eilandjes over het water. Soms is het een heuse zoektocht, zoals het kronkelend paadje tussen de bramen. Onderweg ontmoeten ze allerlei dieren, die de kinderen verder mee vergezellen op hun tocht. Uiteindelijk komen ze, via een grot, aan bij een speeltuin. Terwijl de hele tocht kleurrijk versierd is, treffen ze een zielige speeltuin aan in zwart-wit en verkiezen ze met z’n allen om terug te keren via die boeiende ontdekkingstocht.

Het concept van doolhof-parkoers is hier origineel uitgewerkt. Elke tocht is anders en inspireert om zelf dergelijke tochten te tekenen en te schilderen. Want creatief zijn ook de verschillende technieken die hier aan te pas komen. De tekenstijl is eenvoudig en nodigt kinderen uit om de diertjes eens te proberen na te tekenen. De illustraties zijn kleurrijk, erg gevarieerd en sprankelen van levendigheid.

Het is een boek dat inspireert tot creatief bezig zijn - ik zou het wel op vakantie meenemen - en kan een aanzet zijn tot exploratie.Welk kind maakt niet een dammetje met keitjes in een riviertje of een zandtoren aan zee met allerlei gangetjes of baantjes om knikkers naar beneden te laten rollen?