Frits en Popje vervelen zich mateloos. Vera weet wel wat ze daaraan kunnen doen: er zijn nog heel wat klusjes die gedaan moeten worden. Maar het toilet schoonmaken, de was plooien, dweilen of opruimen, daar hebben Frits en Popje echt geen zin in. Ze willen spelletjes doen. Dan krijg je per dubbele pagina telkens een spel of een activiteit voorgesteld. Je ziet hoe Frits, Vera, meneer Mol, Popje en nog enkele anderen samen spelen. Het aanbod is erg gevarieerd: van verstoppertje, appels happen, blindemannetje, ezeltje-prikje, tot zelfs het bakken van cake toe. De spelletjes worden in een verhaaltje gegoten en er wordt van uitgegaan dat je zo de spelregels ook meteen begrijpt. Voor kleuters is dit geen haalbare kaart. Voor de vertrouwde spelletjes is de uitleg dan weer overbodig en kan je bijvoorbeeld de prent gebruiken als zoekplaat, bijvoorbeeld bij ‘verstoppertje’. Bij het spel ‘Lievelingskleuren’ is het echter niet zo duidelijk en lijkt het ook niet echt op een spel. Het spel ‘Ogen raden’ staat of valt met de illustraties. Zonder de verbetersleutel kan je als lezer de juiste dieren niet echt raden. Het boek sluit af met een recept voor cake. In de tekst staan de handelingen opgesomd, maar niet echt in duidelijke stappen.
‘Spelletjes doen met Vera’ is een boek voor de liefhebbers van de illustraties van Marjolein Bastin. Inhoudelijk is het zwak en vaak ook wat verwarrend.