Voor de tweede keer trekt Boukry de wereld rond op zoek naar Maria. Dit keer gewapend met Maria’s dagboek, waarin Boukry de gevoelens herkent die hijzelf ook al ervaren had. Hij ziet Maria als zijn moeder en tegelijk heeft hij andere gevoelens voor haar, slaat zijn hart sneller wanneer hij aan haar denkt. Hij komt erachter dat ook Maria zo over hem denkt; als haar zoon, maar ook als een mogelijke minnaar. Boukry is opgetogen over dit nieuws en zet zijn zoektocht naar Maria onvermoeid verder. Na een lange reis vol obstakels, vindt Boukry Maria terug. Maar er staat hem nog een pijnlijke verrassing te wachten ... Hard en koel. Dat is de wereld die we te zien krijgen door de ogen van Boukry, een vluchteling. Een wereld waarin je niets voor niets krijgt, waar je elke dag moet vechten om te overleven, waar sommige mensen het goed met je voor hebben, maar anderen helemaal niet. Vandekerckhove schetst deze wereld op een erg knappe manier. Hij sleurt je mee in het verhaal en je hangt als het ware aan zijn lippen. Niemand blijft onbewogen bij dit verhaal en lang na (het dramatische) einde zindert het nog na in je hoofd. Knap geschreven tienerboek dat zeker de jeugd met idealen zal aanspreken.