Stapelverliefd

Olivia, of liever Liv zoals ze wil genoemd worden, is een tienermeisje dat bij haar vader woont. Die vader gaat niet altijd even zachtaardig met haar om en en Liv is erg bang van hem. Haar droom om zangeres te worden is de nachtmerrie van haar vader. Ze kan haar kneuzingen goed verborgen houden en ze is erg bedreven in het smoesjes verzinnen, zodat niemand op de hoogte is van haar thuissituatie. Tot op de dag dat er een nieuwe jongen, Emil, in de klas komt. Samen moeten ze een werk moet maken. Emils thuissituatie is totaal anders dan die van Liv. Er ligt overal rommel en muziekinstrumenten, Emil grapt en discussieert met zijn vader alsof het de normaalste zaak ter wereld is (en dat is het ook). Het klikt altijd maar beter tussen Liv en Emil, zodat het Liv steeds moeilijker valt om te liegen. Wanneer Emil hen inschrijft voor een schooloptreden loopt het mis. Haar vader ontdekt wat ze van plan is en verliest alle zelfbeheersing. Liv loopt weg van huis en is van plan om niet meer terug te keren. Maar dan leert ze dat ze Emil en zijn vader echt kan en mag vertrouwen.
Hoewel de omslag het niet doet vermoeden, is het een mooi boek. Het is enorm knap hoe de gedachten en gevoelens van Liv en Emil worden beschreven. De personages zitten onmiddelijk onder je huid en laten je niet meer los. De dialogen bevatten humor en spanning, doen je de ene na de andere bladzijde omslaan en maken het verschil in leven en denken tussen Liv en Emil zeer duidelijk. Het is een boek dat veel ter sprake brengt zonder belerend te zijn, maar dat je af en toe wel tot nadenken aanzet. De verliefdheid en alles wat dat met zich meebrengt, evenals het optimisme van Emil en de typische puberproblemen zorgen voor de vrolijke noot in het verhaal.