Karo is een Afrikaans (geadopteerd) meisje. Ze heeft een zwak voor tassen. Ze weet precies wat er in elke tas zit en waarvoor ze dient. Als ze naar school gaat, steekt ze haar tas erg vol en als ze mag gaan logeren bij oma heeft ze haar handen vol met het vullen van al haar tassen. Papa brengt haar met de fiets en heeft het er behoorlijk zwaar mee: tassen links, tassen rechts, Karo in de fietsstoel, knuffel op Karo's schoot,... Oma denkt dat Karo voor een hele maand komt in plaats van voor één dag. Oma en Karo gaan naar de dierentuin en gaan ook nog boodschappen doen. Als ze uit de tram stappen, raken ze elkaar kwijt. Een dakloze vrouw, beladen met allerlei tassen en zakken, bekommert zich om Karo. Oma is al vlug terug en Karo mag een cadeau kiezen voor haar verjaardag. Ze kiest een hele grote koffer, groot genoeg om al haar tasjes in te steken. De collagetechniek is leuk gedaan, maar kan soms ook een vreemd, wat 'bedreigend' effect hebben (cfr. de dakloze vrouw die erg overheersend en dominerend overkomt). De taal is wat poëtisch en voor de doelgroep soms te abstract: "Karo houdt oma's hand stevig vast. Karo houdt van vast." of "Daar komt een oranje handtasje aangehold." Alles blijft goed verstaanbaar binnen de context. Humor is aanwezig maar zal niet voor alle toehoorders even duidelijk zijn.