Roos-Anne ziet tot haar grote verbazing een kunstenaar op televisie die dezelfde zeldzame familienaam heeft als zijzelf. Haar moeder is niet getrouwd en heeft nooit iets willen vertellen over haar vader. Zou deze man haar opa zijn? Roos-Anne besluit hem te mailen. Aanvankelijk reageert de man afwijzend. Maar Roos-Anne houdt vol en de man toont steeds meer interesse. Langzaamaan groeit er een band tussen hen beiden en Roos-Anne kan al haar frustraties over haar moeder bij hem kwijt. Wanneer haar moeder haar betrapt, verbiedt ze elk verder contact met haar opa. Maar voor Roos-Anne is dit een aanzet om juist verder te gaan. Wanneer het thuis helemaal fout gaat, zoekt ze haar opa zelfs op en vraagt of ze niet bij hem mag komen wonen.
De verhouding van Roos-Anne met haar moeder is heel slecht. De vrouw doet zelfs uitspraken zoals: "Ik heb maar van één ding spijt en dat is de dag dat ik je niet heb laten aborteren." Dit moet afschuwelijk klinken in de oren van een puber.
Dit verhaal is opgebouwd als een moderne versie van een briefwisseling. Dit gebeurt nu online. Het verhaal is tot stand gekomen door de briefwissseling tussen de twee auteurs. Wat de ander in zijn/haar hoofd had, wisten ze niet. Dit maakt het zo spannend, ook voor de auteurs.