Anne wil graag naar het museum omdat ze een werk moet maken over onze voorouders, de Romeinen. Tom en zijn dinosaurussen en de hele familie gaan mee. Ze zien er holbewoners met bijlen, mummies bij de Egyptenaren en Romeinen met zwaarden, speren, helmen en kapotte vazen. Tom en zijn dinosaurussen beginnen zich echter gauw te vervelen. Ze beginnen in het museum te spelen en verdwalen in het grote gebouw. Maar dan komen ze bij de voorouders van de dino’s die uiteraard plots erg geïnteresseerd zijn. Gelukkig vindt oma Tom al snel terug en gaan ze allemaal blij weer naar huis. 'Tom en de dinosaurussen' is een vrolijk en kleurrijk prentenboek dat de jeugdige liefhebbers van deze prehistorische dieren uiteraard zal aanspreken. Het verhaal ‘jongentje verveelt zich in het museum en verdwaalt’ is een beetje stereotiep. Toch is het net een beetje anders doordat Tom zijn speelgoeddino’s overal meesleept en zoals zoveel kleine kinderen helemaal opgaat in zijn spel. Hij fantaseert, praat tegen zijn knuffels en speelt met hen, alsof ze leven. Dit onderscheid fantasie en werkelijkheid is voor de meeste kleuters moeilijk te maken en het verhaal zal vooral voor de ouders herkenbaar zijn. De tekst leest vlot voor en tekst en tekeningen sluiten goed bij elkaar aan. Perspectief in de illustraties brengt dynamiek in het geheel en Tom is heel levendig voorgesteld, net zoals zijn grappige vriendjes. De prenten zijn zeer kleurrijk en duidelijk, maar een beetje druk en overvol. Er zijn reeds meerdere boeken verschenen met het jongetje Tom in de hoofdrol.