De speciale kaft, de zilveren lettertjes, het geheimzinnige … het sprong me onmiddellijk in het oog en zorgde voor herkenbaarheid. Was dit misschien weer een toppertje van Sundin? Met Het boek dat niet gelezen wil worden toverde ik tijdens het voorlezen al veel lachjes op de gezichten van de luisteraars. Zou dit mijn volgend favoriete voorleesboek worden?

De inleiding verklapt al dat er een ingewikkelde en tijdrovende uitdaging in het boek verstopt zit, maar wat moet ik daar van verwachten? In dit boek staan vooral toverspreuken en bezweringen die je kan gebruiken om bijvoorbeeld een broer of zus chiller te maken, om te krijgen wat je wenst, gaatjes in je tanden te voorkomen … Ik werd niet van mijn sokken geblazen en bijster origineel vond ik het ook niet echt. In mijn voorleestas stop ik dit boek toch maar niet.

Hier en daar vond ik wel vreemde tekeningen, codes en lettertjes maar wat kon ik ermee? Hoorden ze gewoon bij de knappe vormgeving of hadden ze echt hun nut? En ja hoor, ook deze keer wint de aanhouder – of liever de lezer. Er is wel degelijk een toverspreuk die duidelijk maakt wat je moet doen! De lezer wordt speurneus. Het moet gezegd: de mysterieuze raadsels zijn leuk gevonden en in no time vergeet je de minder originele toverspreuken.  Als escaperoomfan haalde ik mijn skills boven en bladerde van voor naar achter en omgekeerd om alle geheimen in dit boek te vinden. Om ze allemaal te ontwarren zorg je maar best dat je alle bezweringen grondig gelezen hebt of herleest, alleen zo kom je tot de oplossing.

Tip: de hulp van een volwassene lijkt me geen overbodige luxe. Niet om voor te lezen deze keer, maar om mee te speuren en out of the box te denken. 

Je kan een hulplijn inschakelen, en ik had die ook even nodig om op weg te geraken. Maar een kant en klare oplossing krijg je niet (en vind je ook niet via Google). De volhouder wordt op een originele manier beloond.

Mijn favoriete voorleesboek is het misschien niet geworden, maar wel mijn favoriete puzzel- en raadselboek. Leuk leuk leuk!