Twaalf vrienden en de maan
Lily is een meisje dat ontzettend graag in de natuur is. Samen met haar papa kijkt ze naar de sterren, met haar mama loopt ze door de modder en haar oma komt bij haar logeren om samen een sneeuwman te maken. 's Nachts echter komen al die natuurelementen bij haar op bezoek in haar kamertje.
Twaalf verhalen die qua lengte en inhoud perfect passen voor een verhaaltje voor het slapen gaan. Kort wordt verteld wat Lily die dag beleefd heeft om dan de elementen die ze gezien, gehoord of gevoeld heeft terug te laten komen tijdens de nacht. Het zijn de gekste ontmoetingen, want als sneeuw bij je op bezoek komt, krijg je het niet bepaald warm – zeker niet als die je ook nog eens wil 'warm' blazen; of als de zee bij je binnenkomt, is het aangeraden om je bed goed vast te houden op de hoge golven. Het zijn stuk voor stuk fijne, toegankelijke verhalen die blinken van de fantasie. Maar ook de humor is nooit ver weg en de woordspelingen zijn er soms zo over dat ze terug grappig zijn. Zeker kinderen gaan ze hilarisch vinden, bijvoorbeeld wanneer de zee bij Lily op bezoek is zegt Lily: "Zal ik anders met jou meegaan, zee? Ik heb eigenlijk zeeën van tijd." Of de mist die zegt: "Ze kunnen me best missen, hoor ik hen soms zeggen. Men mist mij niet... soms voel ik mezelf vermist."
De illustraties passen perfect bij de tekst en zetten die om in de juiste sfeer. Bij elk verhaal hoort een illustratie van twee pagina's groot. De gebruikte kleuren zijn zacht en rustgevend. Er komt een heleboel creativiteit bij kijken om bijvoorbeeld de wind op papier te krijgen, of hoe beeld je het donker uit? Maar Yule Hermans doet het op zo'n vlotte manier dat je er niet bij stilstaat wanneer je het boek aan het lezen bent. Knap werk zou ik zeggen.