Unika. De Levensvlam

Unika is een verhaal dat begint wanneer in Sefira, de wereld van de engelen, de Komeet van de Ochtend zichtbaar wordt. Dit betekent slecht nieuws. Unika en Metatron, de twee belangrijkste engelen, besluiten het orakel te raadplegen. Zij vertelt dat Ophidiel aan kracht aan het winnen is. Ophidiel is duizenden jaren geleden verbannen en zou nu wel eens de Adlivun, oorlog, kunnen ontketenen. Dit omdat hij de Levensvlam, waaruit de engelen geboren worden, en de Sleutel tot Geluk, waarmee engelen in contact staan met mensen, wil veroveren. Unika en Metatron denken na over een goede schuilplaats en besluiten dat ze de twee voorwerpen best beide op een andere wereld verstoppen. Hiervoor offert Unika haar leven op zodat ze opnieuw geboren wordt als twee engelen. Eén van de twee draagt de Sleutel tot Geluk in zijn hart, de andere de Levensvlam.
Terzelfdertijd maken we kennis met drie jongeren die leven in de wereld zoals we hem kennen, vijftien jaar na de eerste verschijning van de Komeet van de Ochtend. Het zijn Zack, Jo en Eva. Drie gewone jongeren die alle drie hun eigen karakter hebben. Toch maken zij vreemde dingen mee. Op een dag ontmoeten ze Craig Walden, een professor in engelenkunde. Hij vertelt dat hij vermoedt dat één van de drie jongeren een engel is en gezocht wordt. Even later blijkt hij gelijk te hebben. De drie jongeren en Craig Walden worden naar Sefira gehaald, waar Jo wordt geïdentificeerd als Uniko, een engel met een belangrijke missie: de Levensvlam in zijn hart bewaken.
Het blijkt dat Ophidiel op de hoogte is van waar de twee voorwerpen zich bevinden. Uniko met de Levensvlam en de nieuwe Unika met de Sleutel tot Geluk worden nu beschermd door Metatron zelf en zijn gidsengelen. De Adlivun is nabij. Terwijl Uniko en Unika dichter naar elkaar toegroeien en ontdekken dat ze wel een heel speciale band hebben, worden de drie anderen door Sefira rondgeleid. Alles blijft rustig tot de dag van het Toernooi van de Lente. Op dit Toernooi blijkt dat Ophidiel bezit heeft genomen van Zack en verklaart hij het begin van de Adlivun. Er wordt erg hard gevochten. De strijd gaat gelijkop en Ophidiel lijkt zelfs de overhand te halen. Tot het moment dat Uniko en Unika elkaar een zoen geven en de oude Unika terug komt. Zij gaat een één op één gevecht met Ophidiel aan en weet uiteindelijk te overwinnen. Of toch voorlopig, want Ophidiel kan nog terugkeren.
Hoewel dit einde je het gevoel heeft dat de schrijver per se ruimte wil laten voor het tweede deel, komt het boek inhoudelijk soms wel origineel uit de hoek. Zo zijn er enkele quotes of wijze ‘raadgevingen’ die dit boek bijzonder maken. Een voorbeeldje: Omdat de overwinningen zuurstof en licht geven om vooruit te gaan en de nederlagen de fundamentele emoties verrijken en vrijmaken die kracht geven om zichzelf beter te kennen en zich te perfectioneren.
Dit verhaal is best spannend. Er is weinig nood aan de eigen fantasie van de lezer doordat zowel gevoelens als plaatsen uiterst gedetailleerd beschreven worden. Vaak merk je ook dat de boek een vertaling is door de ietwat gekunstelde zinnen. Dit stoort niet zo heel erg, maar zoals de meeste vertalingen lijkt ook dit boek in het Italiaans beter te zijn.