Imme Dros en Harrie Geelen raken het schrijven en illustreren van boeken niet beu. Deze keer zorgden ze nog eens voor een prentenboek.

Papa vertelt elke avond aan zijn tweeling een verhaal over twee ridders, die op hun beurt ook een tweeling zijn. Eigenlijk wordt er een verhaal in een verhaal verteld. Het leven van de tweeling Lars en Luuk is verweven met het leven van de riddertweeling. Al vrij snel wordt het duidelijk dat het onbezorgde leventje van Luuk en Lars een knauw zal krijgen. Een auto-ongeluk laat papa, mama en Lars in het ziekenhuis belanden. Luuk wordt opgevangen door zijn tante. Samen met haar gaat hij op bezoek in het ziekenhuis. Het ziet er vooral voor Lars niet goed uit. De band van de tweeling is zo sterk dat Luuk nadien stiekem en zonder zijn tante terugkeert naar het ziekenhuis. Luuk zou de rol van papa overnemen en Lars over de ridders vertellen. De gouden regel was immers dat als er iets met de ene ridder scheelde, de andere moest komen helpen. Het lijkt de slechte kant uit te gaan, maar in een prentenboek loert het happy-end uiteindelijk toch vaak om de hoek. Hier is het niet anders.

Het formaat is redelijk groot, wat de illustraties goed tot hun recht laat komen. Het boek heeft een eerder stoer uitzicht. De tekst staat onderaan in het zwart op een witte achtergrond. De auteur gebruikt korte krachtige zinnetjes zonder veel tierlantijntjes. Hierdoor komt de tekst op sommige momenten wel vrij hard binnen. Het overgrote deel van de bladzijde wordt ingenomen door de illustratie die een wazige indruk geeft. Het lijkt alsof de tekening omkaderd is door een band met bijhorende kleinere tekeningetjes die bij de grote prent passen.

Een verhaal dat zomaar elk gezin kan overkomen en dat je laat nadenken.