Demi is thuis enig kind en dat vindt ze niet altijd even fijn. Wanneer er een nieuwe leerling bij Demi in de klas komt, klikt het meteen. Demi en Lieke worden hartsvriendinnen. Lieke is voor Demi als een zus, die ze nooit gehad heeft en samen beleven ze fijne momenten. Maar dan verandert alles. Liekes zus Lara is uitgekozen om naar Noorwegen te gaan om daar haar studies verder te zetten. Lara blinkt uit in alles, volgens Lieke. Lieke voelt zich een nietsnut. Thuis bij Lieke draait alles om Lara en zij voelt zich aan de kant gezet. Stilaan verglijdt Lieke van het spontane vrolijke meisje naar een futloos iemand die geen zin meer heeft om te leven. Wanneer Demi op een ochtend wordt opgebeld met de boodschap dat Lieke vermist is, is ze de wanhoop nabij. Zou Lieke uit het leven gestapt zijn?
Dit is geen feel-goodverhaal. Het kent ook geen happy end. Het is een verhaal zoals het soms ook in het echte leven zou kunnen gebeuren. Het wordt verteld vanuit het oogpunt van Demi, de beste vriendin van het meisje dat zelfmoord wil plegen. Het is vooral haar verhaal en haar gevoelens die blootgelegd worden. Je krijgt weinig zicht op hoe Lieke zelf met haar emoties omgaat. Of hoe de ouders met heel de situatie omgaan.
Af en toe vond ik dat de auteur iets te nadrukkelijk situaties wou beschrijven. Vooral in het eerste deel van het verhaal viel het op en werkte het storend. Zo is het helemaal niet belangrijk voor het verhaal dat ik bijvoorbeeld weet dat Demi's papa op woensdag altijd vroeg gedaan heeft met werken, enz … Dergelijke details zijn geen meerwaarde voor het verhaal. Door ze weg te laten krijgt het verhaal meer vaart en leest het vlotter. Ook de andere personages zouden meer uitgewerkt kunnen worden, wat het boek meer diepgang zou kunnen geven.
Ik heb het boek met plezier gelezen maar vond het geen literaire hoogvlieger.